استخوان ایشانگو که حدود ۲۵هزار سال قدمت دارد، که چوب خط | خطوط محاسباتی را در ملاحظات ریاضی نشان میدهد. در سراسر دوران ماقبل تاریخ بشر، آفریقا (همانند دیگر قارهها) هیچگونه سرزمینهای (مدون) کشوری نداشت، و در عوض گروههای شکارچی همچون خویی و بوشمن ها| سان در آن اقامت داشتند.
اتحادیه آفریقا (AU)، یک فدراسیون متشکل از تمام کشورهای آفریقایی به جز مراکش میباشد. این اتحادیه در آدیس آبابا به عنوان مقر خود در ۲۶ ژوئن ۲۰۰۱ تشکیل شد. در ژولای ۲۰۰۴، مقر اتحادیه آفریقا به میدرند در جمهوری مشروطه آفریقای جنوبی منتقل شد. اما، کمیسیون آفریقا| کمیسیون اتحادیه آفریقا دارای مراکزی در آدیس آبابا میباشد. در واقع سیاست اتحادیه در جهت تمرکز زدایی در موسسات فدراسیون آفریقا بوده تا تمام کشورها در آن سهیم باشند.
اتحادیه آفریقا، نباید با کمیسیون AU، اشتباه شود که بر اساس مصوبه اتحادیه تشکیل شده و هدف آن تغییر دادن جامعه اقتصادی آفریقا، به عنوان یک مشترک المنافع فدراتیو، به یک مرجع تحت شرایط کنوانسیونهای مقرر بینالمللی میباشد. اتحادیه آفریقا دارای یک دولت پارلمانی تحت عنوان دولت اتحادیه آفریقا است که شامل سازمانهای قانونگذاری، قضائی و اجرائی شده، و توسط رئیس جمهور اتحادیه آفریقا و رئیس مجمع، که همچنین رئیس جمهور پارلمان اتحادیه آفریقا نیز هست، رهبری میشود. شخصی که رئیس جمهور AU میشود از سوی PAP (پارلمان اتحادیه آفریقا) انتخاب میگردد، و در نتیجه حمایت اکثریت را در PAP به دست میآورد.
رئیس جمهور گرترود ایبنگوه منگلا رهبر مرجع و رئیس دولت اتحادیه آفریقا است با عنایت به این واقعیت که او رئیس جمهور پارلمان اتحادیه آفریقا نیز میباشد. او توسط پارلمان در جلسه افتتاحی در مارس ۲۰۰۴ برای یک دوره پنجساله انتخاب گردید. PAP شامل ۲۶۵ قانونگذاراست که ۵ تن از آنان جزو مجمع مشروطه اتحادیه آفریقا هستند. حدود ٪۲۱ از اعضای PAP زن هستند.
توانها و اختیار رئیس جمهور پارلمان آفریقا از مصوبه اتحادیه و پروتکل پارلمان اتحادیه آفریقا ناشی میشود، و نیز انتقال (میراث) اختیار ریاست جمهوری از طریق معاهدههای آفریقایی و بینالمللی مطرح میشود از جمله آن مواردی که تابع دبیرکل دبیرخانه OAU (کمیسیون AU) نسبت به PAP میباشد. دولت AU شامل تمام مقامات اتحادیه (فدرال)، منطقهای، کشوری، و شهرداری و نیز صدها موسسهای میباشد که با همدیگر امور روز به روز آن موسسه را مدیریت میکنند.
سیاستهای ناکام کشوری، اقدامات تجاری ناکارآمد جهانی، و اثرات تغییر اقلیم جهانی منجر به قحطیهای گستردهای شده، و بخشهای عمده آفریقا با سیستمهای توزیع خود برای پخش غذا و آب کافی برای زنده نگهداشتن جمعیت مردم نا توان ماندهاند. آنچه پیش از استعمار منبع ٪۹۰ طلای جهان بوده، فقیرترین قاره موجود بر زمین بودهاست، و مردم دیگر قارهها از ثروتهای سابق آن برخوردار شدهاند. گسترش بیماری نیز بی حد و حصر است، به ویژه شیوع بیماری ویروس ناتوانی ایمنی بدن انسان (HIV) و نیز سندروم ناتوانی اکتسابی ایمنی (AIDS) که به واگیر مرگباری در این قاره تبدیل شدهاست. با وجود مشقتهای بیشمار، نشانههایی از امید برای آینده این قاره وجود داشتهاست. ظاهراً حکومتهای دموکراسی دولتهای دموکراتیک، شیوع پیدا میکنند، اما هنوز اکثریت (جامعه ملی جغرافیایی ادعا میکنند که تنها ۱۳ کشور آفریقایی را واقعاً میتوان دموکراتیک به حساب آورد الگو:نیاز به بیان است). تعدادی ≈≠از کشورها حقوق بشر اساسی را برای همه شهروندان به رسمیت شناختهاند و (مجانع) قضائی دادگاههای قضائی مستقل تشکیل دادهاند.
نشانههای روشنی از ایجاد فزاینده شبکهها در میان سازمانها و کشورهای آفریقائی وجود دارد. در جنگ داخلی در جمهوری دموکراتیک کنگو (زئیر پیشین) علاوه برمداخله کشورهای غیر آفریقائی ثروتمند، کشورهای آفریقائی همسایه هم شرکت داشتند (همچنین نگاه کنید به جنگ دوم کنگو). چون این درگیری در سال ۱۹۹۸ آغاز شد، نسبت تخمینی مرگ به ۴ میلیون نفر رسید. بسیاری از ناظران اظهار مینمایند که این درگیری نقشی مشابه با جنگ جهانی دوم ایفا نموده، پس از آن که کشورهای اروپائی جوامع آنها را یکپارچه مینماید به نحوی که جنگ بین آنها غیر قابل تصور میشود. انجمنهای سیاسی همچون اتحادیه آفریقا نسبت به همکاری بیشتر و صلح بین تعدادی از کشورهای این قاره اظهار امیدواری مینماید. نقضهای گسترده حقوق بشر هنوز در تعدادی از بخشهای آفریقا واقع میشود که اغلب در اثر غفلت آن کشورها است. بیشتر یک چنین تجاوزاتی به علل سیاسی و معمولاً به عنوان اثر جانبی جنگ داخلی اتفاق میافتد. کشورهایی که در آنها تجاوزات عمده به حقوق بشر در زمانهای اخیر گزارش شدهاست عبارتاند از جمهوری دموکراتیک کنگو، سییرا لئون، لیبریا، سودان، ساحل عاج.
اقتصاد آفریقا
تا حدود زیادی به دلیل اثرات استعمار، دولتهای فاسد و استبداد، آفریقا فقیرترین قاره مسکونی دنیا است. بر طبق گزارش توسعه انسانی سازمان ملل متحد در سال۲۰۰۳، ۲۵ رده پایینی جدول کشورها (از رتبه ۱۵۱ ام تا ۱۷۵ ام) همگی کشورهای آفریقایی بودهاند.
در حالی که رشد سریع در چین و اکنون در هند، و نیز رشد میانه در آمریکای لاتین میلیونها (واحد) فراتر از زندگی موجود رفتهاست، آفریقا از نظر تجارت، سرمایه گذاری خارجی، و درآمد سرانه روند قهقرائی داشتهاست. این فقر اثراتی از جمله امید به زندگی پایین، تنش، و بی ثباتی – که عوامل دخیل در فقر قاره هستند، گسترش دادهاست.
برخی نواحی، به خصوص بوتسوانا و آفریقای جنوبی موفقیت اقتصادی را تجربه نمودهاند، من جمله افتتاح بازار سهام ژوهانسبورگ. این مسئله تا حدودی در اثر ثروت منابع طبیعی شان به عنوان تولید کننده عمده طلا و الماس با هم بوده، و تا حدودی نیز به دلیل نظام قانونی مناسب و پایدار آن میباشد. همچنین آفریقای جنوبی به سرمایه مالی، بازارهای متعدد، کار مهارتی، و اولین زیرساختار در بیشتر (بخشهای) کشور خود دست یافتهاست. کشورهایی همچون غنا، کنیا، کامرون و مصر، دیگر کشورهای آفریقائی هستند که پیشرفتهای قابل مقایسه داشتهاند.
نیجریه بر روی یکی از بزرگترین ذخایر ثابت شده نفت در جهان قرار گرفتهاست و ضمن داشتن یکی از سریعترین اقتصادهای در حال رشد در جهان، بیشتر جمعیت را در میان کشورهای آفریقایی دارد.
از سال ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵، رشد اقتصادی با متوسط ٪۵ در سال ۲۰۰۵، به اوج خود رسید. اما برخی کشورها رشد اقتصادی بیشتری (٪+۱۰) را داشتهاند، به خصوص آنگولا، سودان و گینه استوائی، که هرسه کشور اخیراً شروع به استخراج ذخایر نفتی خود کردهاند.
زبانها
زبانهای آفریقائی
پراکندگی زبانهای آفریقا- آسیایی از ساحل تا جنوب غرب آفریقا امتداد یافتهاست. زبانهای نیجر- کنگو تقسیم شدهاست تا عظمت زبانهای زیرمجموعه خانواده بانتو را نشان دهند.
بر اساس بیشترین برآوردها، آفریقا کلاً شامل بیش از هزار زبان میباشد، برخی این رقم را تا بیش از دوهزار تحمین زدهاند (بیشتر آفریقایی تا دارای ریشه اروپایی). آفریقا عمدهترین قاره چند زبانه در جهان است؛ و این مسئله نادر نیست که افرادی را بتوان یافت که نه تنها به زبانهای مختلف آفریقایی، بلکه یک یا دو زبان اروپایی نیز به روانی تکلم مینمایند.
عمدتا چهار زبان اصلی بومی در آفریقا وجود دارند.
نظرات شما عزیزان: